Hormonoterapia w leczeniu nowotworów
Hormonoterapia to opcja leczenia nowotworów hormonozależnych. Podawanie odpowiednich leków wpływa na produkcje hormonów w organizmie, a co za tym idzie można doprowadzić do zahamowania wzrostu guza, które dzięki farmakoterapii, znacznie mniej toksycznej od chemioterapii rozwijają się dużo wolniej.
Kiedy stosuje się hormonoterapię?
Hormonoterapia znajduje zastosowanie najczęściej w następujących rodzajach nowotworów:
- Nowotwór gruczołu krokowego – rak prostaty,
- Nowotwór sutka – rak piersi,
- Rak jajnika,
- Rak tarczycy,
- Rak trzonu macicy,
- Niektóre nowotwory kości.
Dawniej hormonoterapia była jedynie formą leczenia paliatywnego.
Obecnie jest rozwiązaniem wykorzystywanym również w początkowych stadiach choroby. Jej zadaniem jest zmniejszenie skutków wywołanych przez nieprawidłowe wydzielanie hormonów, ma również działanie przeciwnowotworowe oraz wspomagające proces leczenia, gdyż pozytywnie wpływa na łagodzenie objawów choroby.
Leczenie hormonoterapią
Z całą pewnością leczenie nowotworu z zastosowaniem leków hormonalnych jest mniej obciążające dla pacjenta i wywołuje znacznie mniej skutków ubocznych niżeli chemioterapia.
Dodatkowo jest tańsze. Przed zleceniem terapii hormonalnej lekarz z duża dokładnością powinien sprawdzić współistniejące u chorego schorzenia internistyczne jak cukrzyca, choroby z niewydolnością nerek, niewydolność krążenia, jak również kwestię przyjmowania niektórych leków o działaniu przeciwreumatycznym.
Wszystkie te czynniki mogą spowodować znaczny wzrost reakcji nieprawidłowych w przypadku podania hormonoterapii.
Najczęstszymi skutkami ubocznymi są:
- Nudności oraz wymioty,
- Zakrzepowa choroba naczyń,
- Uderzenia gorąca,
- Zawroty głowy,
- Senność,
- Nadmierna potliwość,
- Zaburzenia libido.
W przeważającej większości przypadków wszelkie działania niepożądane ustępują w momencie zakończenia leczenia.
Działanie hormonoterapii
W leczeniu nowotworów poprzez hormonoterapię wyróżniamy dwa podstawowe sposoby oddziaływania:
- Addycja – podaje się hormony o działaniu hamującym na rozwój nowotworu, zwiększa się stężenie określonego hormonu w organizmie pacjenta.
- Ablacja – polega na całkowitym wyeliminowaniu lub znacznym ograniczeniu działania konkretnego hormonu. Ten rodzaj leczenia stanowi najczęściej proces nieodwracalny. Przeprowadza się chirurgiczne usunięcie lub silne napromieniowanie gruczołu produkującego dany hormon w celu zatrzymania jego wytwarzania. Np. u chorych na raka piersi usuwane są jajniki, zaś u mężczyzn cierpiących z powodu raka prostaty usuwa się jądra.