Przełyk Barretta a rak
Przełyk Barretta nazywany jest stanem przedrakowym, gdyż w znacznym stopniu zwiększa ryzyko rozwoju raka przełyku. Jest to stan chorobowy, w czasie którego dochodzi do wystąpienia w błonie śluzowej znajdującej się w dolnej części przełyku ognisk metaplazji jelitowej.
Przełyk wyróżnia się występowaniem nabłonka wielowarstwowego płaskiego, jednak w przebiegu schorzenia dochodzi do jego zastąpienia przez nabłonek wielowarstwowy walcowaty, który jest wyróżniający dla żołądka. Mówi się wówczas o zmianie umiejscowienia granicy pomiędzy nabłonkami.
U kogo występuje?
Schorzenie o nazwie przełyk Barretta występuje u osób chorujących na refluks żołądkowo-przełykowy czyli zarzucanie treści pokarmowej z żołądka do przełyku.
Schorzenie to rozwija się u 10-20% wszystkich chorych z tą przypadłością, jednak zdecydowanie częściej u mężczyzn.
Leczenie farmakologiczne
Leczenie farmakologiczne ukierunkowane jest na zmniejszenie sekrecji soków żołądkowych. Wykorzystywane są inhibitory pompy protonowej, antagonisty receptora H2, oraz leki pro kinetyczne.
Ich stosowanie powoduje zatrzymanie postępu zmian związanych z refluksem żołądkowo-przełykowym. U wielu pacjentów ustąpienie objawów jest czasowe, jednak zdarza się również że farmakologia pozwala na uzyskanie ich pełnego cofnięcia się.
Leczenie chirurgiczne
Metodę leczenia chirurgicznego stosuje się u pacjentów, u których farmakologia w niwelowaniu refleksu żołądkowo-przełykowego nie przynosi większych rezultatów.
Zabieg nazywany jest fundoplastyką. Jeśli nie cofną się zmiany metaplastyczne wykorzystuje się metody endoskopowe.
Inne metody
Od pewnego czasu wykorzystywaną i coraz popularniejszą metodą leczenia przełyku Barretta jest ablacja zmiennym prądem elektrycznym o częstotliwości radiowej. Badania i obserwacje wskazują, że aż u 92 % chorych po jej zastosowaniu nie doszło do wznowienia się schorzenia.
Metodę można stosować dwa razy do roku. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym, wywołuje on martwicę tkanek, które zostały zmienione chorobowo na głębokości 1 mm, głębsze warstwy pozostają nienaruszone i zyskują możliwość regeneracji.