Rodzaje chłoniaków
W dziedzinie dotyczącej rodzajów chloniaków czyli nowotworów wywodzących się z układu chłonnego wyróżniamy co najmniej kilkadziesiąt różnych odmian. Każda z nich może być jednak skrajnie inna. Niektóre rozwijają się niezauważalnie, chory przez wiele lat nie jest świadomy swojego schorzenia, które zostaje zdiagnozowane w sposób całkowicie przypadkowy.
W innych odmianach w przeciągu zaledwie kilku miesięcy powstają zmiany w obrębie węzłów chłonnych oraz nacieki nowotworowe w innych narządach wewnętrznych i w krótkim czasie konieczne jest poszukiwanie pomocy specjalisty. Istnieją również takie chłoniaki, które eksponują swoją obecność pod postacią ostrej białaczki.
Chłoniaki uznawane są za nowotwory złośliwe występujące stosunkowo często. Nieznacznie powszechniejsze są u mężczyzn niżeli u kobiet. W statystykach zachorowań na nowotwory złośliwe znalazły się na 6 miejscu u mężczyzn i 7 u kobiet.
Rodzaj chłoniaka a diagnoza
Postawienie trafnego i precyzyjnego rozpoznania w przypadku chłoniaka jest niezwykle ważne, gdyż determinuje dalszy proces leczenia i postępowania na kolejnych etapach choroby.
Wiedza ta warunkuje również to jak długi czas pochłonie właściwa terapia prowadząca do wyleczenia. Dzięki niej uzyskujemy również dość precyzyjne dane dotyczące rokowań.
Jakie wyróżniamy rodzaje chłoniaków?
Poniższa lista prezentuje najpowszechniejsze rodzaje chłoniaków, uporządkowane wedle częstotliwości występowania:
- Chłoniak wywodzący się z małych limfocytów B – najczęściej występuje w formie przewlekłej białaczki limfatycznej (PBL lub CLL);
- Chłoniak z dużych komórek limfocytów B czyli tzw. „rozlany” (DLBCL);
- Szpiczak mnogi (plazmocytowy);
- Chłoniak Hodgkina (ziarnica złośliwa);
- Chłoniak grudkowy (FL);
- Chłoniak z komórek płaszcza (MCL);
- Chłoniak strefy brzeżnej (MZL, w tym również chłoniaki strefy MALT);
- Chłoniaki wyróżniające się wysoką dynamiką, jak np. Burkitt’a czy limfoblastyczne;
- Chłoniaki z obwodowych komórek limfocytów T.
Jednak rodzajów chłoniaków może być znacznie więcej, mogą występować w rzadkich postaciach i odmianach, dlatego każde schorzenie dotyczące rozrostu układu chłonnego musi być diagnozowane w pełni indywidualnie, aby umożliwić skuteczne leczenie.