Skutki uboczne chemioterapii

Skutki uboczne, inaczej działania niepożądane w przypadku chemioterapii są dość powszechne. Wynika to z faktu, iż podawane w czasie leczenia leki cytostatyczne powodują uszkodzenie i wyeliminowanie komórek nowotworowych, ale mogą również powodować zaburzenia w tych prawidłowych, w szczególności tych w których zachodzą intensywne podziały komórkowe.

Strach przed skutkami ubocznymi chemioterapii

Chemioterapia jest wielu osobom przedstawiana jako coś strasznego, wyczerpującego, wyniszczającego, co trudno jest znieść.

Z pewnością ten, ani żaden inny rodzaj leczenia nowotworów nie należy do przyjemnych. Pamiętajmy jednak, że daje ogromne szansę na wyzdrowienie, co z pewnością jest na wagę złota.

Psychologiczne wsparcie

Strasznie skutkami ubocznymi chemioterapii z pewnością nie pomoże. Osoba chora potrzebuje wsparcia zarówno bliskich jak i specjalisty psychologa.

Lekarz dokładnie wytłumaczy na czym będzie polegać terapia, pomoże się na nią przygotować i przejść przez wszelkie jej elementy. Rolą bliskich jest natomiast wspieranie, podnoszenie na duchu i opieka w trudnych chwilach.

Jakie są skutki uboczne chemii?

Chemioterapia może powodować takie skutki uboczne jak:

• Anemia,
• Nudności,
• Wymioty,
• Biegunki,
• Zaparcia,
• Spadek liczby płytek krwi oraz leukocytów,
• Wypadanie włosów (o charakterze przejściowym),
• Zanik apetytu,
• Upośledzenie smaku,
• Silne zmęczenie,
• Uszkodzenia płuc,
• Trwałe wady serca,
• Uszkodzenia nerek,
• Uszkodzenia układu rozrodczego,
• Możliwe jest również pobudzenie rozwoju innego rodzaju nowotworu, który ujawni się po upływie kilku lat,
• Osłabienie organizmu,
• Zwiększona podatność na różnego rodzaju infekcje,
• Problem z krzepliwością krwi – częstsze występowanie siniaków bez większej przyczyny, częściej pojawiające się krwawienia i krwotoki, pozornie mała rana czy zadrapanie może nie chcieć przestać krwawić i pokryć się strupem jest to wynik zbyt małej ilości płytek krwi, należy uważać aby się nie zranić, i zgłosić problem lekarzowi,
• Zranienia i wysuszenia w obrębie jamy ustnej, gardła oraz dziąseł,
• Neuropatia obwodowa,
• Zaburzenia równowagi,
• Problemy z podnoszeniem przedmiotów,
• Rozkojarzenie,
• Ból szczęki,
• Problemy z chodzeniem,
• Bóle brzucha,
• Osłabienie słuchu,
• Niekorzystne oddziaływanie na mięśnie – bóle, osłabienie, zmęczenie,
• Świąd skóry,
• Zaczerwienienie skóry,
• Suchość skóry,
• Wypryski skórne,
• Łuszczenie się skóry,
• Kruchość i łamliwość paznokci,
• Pojawienie się na paznokciach pionowych linii lub bruzd,
• Ból i pieczenie w czasie oddawania moczu,
• Gorączka,
• Wzmożone, częste oddawanie moczu,
• Mocz czerwony lub krwisty,
• Uczucie ciągłego parcia na pęcherz,
• Dreszcze,
• W pierwszych dniach po serii chemioterapii niektórzy pacjenci zgłaszają iż cierpią na grypę gdyż utrzymują się u nich objawy grypopodobne,
• Puchnięcie, obrzęki stóp, rąk, twarzy spowodowane zatrzymywaniem płynów w organizmie,
• Wpływ chemioterapii na układ rozrodczy u mężczyzn powoduje zmniejszenie ilości plemników, a także ich ruchliwości i żywotności, co może skutkować bezpłodnością przejściową lub trwałą,
• U kobiet chemioterapia powoduje uszkodzenie jajników, czego konsekwencją może być trwała bezpłodność, w czasie chemioterapii menstruacja u kobiet może stać się nieregularna bądź ustać całkowicie,
• U kobiet mogą również pojawić się objawy zbliżone do menopauzalnych takie jaki uderzenia gorąca, zimne poty, świąd, pieczenie lub suchość w pochwie, większa podatność na infekcje intymne,
• Zmiany hormonalne,
• Zmiany w popędzie seksualnym – ten skutek uboczny nie jest jednolity, niektóre osoby odczuwają bowiem wzmożony popęd seksualny, a u innych niemal całkowicie zanika, czasem również pozostaje na takim samym poziomie jak wcześniej,
• Nadmierna tkliwość skóry, wręcz bolesność,
• Drętwienie języka,
• Inne objawy, które pojawiają się zależnie od umiejscowienia zmiany nowotworowej i zastosowanego zestawu chemii, część objawów może eksponować się również osobniczo.

Co robić gdy pojawiają się skutki uboczne chemioterapii?

Wiele objawów niepożądanych można łagodzić odpowiednimi zachowaniami, dietą czy też lekami. Czasem zachodzi uzasadniona konieczność zmiany stosowanej substancji z uwagi na zbyt wysoki poziom strat w stosunku do korzyści.

O każdym skutku ubocznym jaki wystąpi w przebiegu chemioterapii lub po jej zakończeniu należy bezwzględnie poinformować lekarza prowadzącego leczenie, który zasugeruje najbardziej optymalne rozwiązanie.