Rakowiak – objawy, diagnostyka i leczenie
Rakowiaka zaliczamy do nowotworów złośliwych układu pokarmowego, gdyż właśnie w nim występuje najczęściej – około 85% przypadków. Rzadziej spotykany jest w płucach – około 10% , zaś w innych narządach sporadycznie – 5%. Pośród innych organów, w których możliwe jest jego pojawienie się należy wspomnieć o – nerkach, gardle, jajnikach, grasicy, skórze, brodawce Vatera czy prostacie.
Jest to nowotwór hormonalnie czynny, wydzielający takie hormony jak: serotonina, histamina oraz inne biologicznie czynne peptydy. Do jego rozwoju dochodzi na bazie komórek wewnątrzwydzielniczych. Pośród jego najczęstszych lokalizacji w przewodzie pokarmowym znajdują się: jelito cienkie oraz woreczek robaczkowy. Rzadziej pojawia się w odbytnicy oraz esicy. Diagnozowany jest z częstotliwością 0,3-2/100000 osób. Może dawać niespecyficzne objawy, różne w zależności od narządu jaki zaatakuje.
Przyczyny / czynniki ryzyka
- Płeć żeńska,
- Wiek 40-80 lat,
- Predyspozycje genetyczne,
- Długie leczenie inhibitorami pompy protonowej,
- Autoimmunologiczne zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka,
- Rakowiak wyrostka robaczkowego stanowi wyjątek, gdyż występuje przede wszystkim u osób młodych.
Objawy rakowiaka
Biorąc pod uwagę możliwość wystąpienia tego nowotworu w różnych lokalizacjach, również towarzyszące mu objawy są niespecyficzne i mogą nie spowodować niepokoju.
Obserwujmy siebie i wszelkie nieprawidłowości zgłaszajmy lekarzowi.
- Zaczerwienie skóry w górnej części tułowia oraz na twarzy,
- Duszność astmatyczna,
- Biegunki,
- Świąd skóry,
- Nasilona potliwość,
- Zespół złego wchłaniania,
- Zaburzenia ciśnienia krwi,
- Żółtaczka,
- Bóle brzucha,
- Nadciśnienie płucne,
- Zwłóknienie zastawki trójdzielnej serca,
- Pelagra,
- Teleangiektazje,
- Cechy niedrożności przewodu pokarmowego,
- Krwawienia z układu pokarmowego,
- Zawroty głowy,
- Przyspieszenie rytmu serca,
- Skurcz oskrzeli,
- Zwężenie pnia płucnego,
- Artropatia,
- Niedrożność naczyń trzewnych z zawałem jelita,
- Niedrożność jelit,
- Wyczuwalny guz,
- Niekontrolowany spadek masy ciała,
- Perforacja jelita.
Diagnoza
- Występowanie charakterystycznych objawów klinicznych,
- Wykazanie występowania przerzutów w badaniach obrazowych,
- Badanie moczu – stwierdza się w nim wydalanie metabolitów,
- Badanie krwi – podwyższony poziom chromograniny A w surowicy,
- Tomografia komputerowa,
- USG,
- Rezonans magnetyczny,
- Scyntygrafia,
- RTG przewodu pokarmowego z kontrastem,
- Kolonoskopia,
- Gastroskopia,
- Ezofagoskopia,
- Biopsja cienkoigłowa,
- Oznaczenie markerów nowotworowych w krwi,
- Wykonanie oznaczenia kwasu 5-hydroksyindolooctowego w moczu,
- Badanie histopatologiczne pobranych do analizy wycinków tkanek.
Leczenie rakowiaka
Najskuteczniejszą metodą leczenia rakowiaka jest chirurgiczne usunięcie guza. Zabieg wykonywany jest również u chorych, u których stwierdzono obecność przerzutów bez zajęcia wątroby.
Później dodatkowo stosowane jest leczenie farmakologiczne, wykorzystywane również w przypadku nowotworu nieoperacyjnego. Leki, którymi leczy się rakowiaka są analogami somatostatyny, i należą do grupy antagonistów serotoniny.
W leczeniu rakowiaka nie wykorzystuje się radioterapii oraz chemioterapii.
Rokowania
Wykrycie guza, którego wielkość nie przekracza 2cm, głównie zlokalizowanego w wyrostku robaczkowym daje 100% szans na przeżycie 5 lat po leczeniu.
Jeśli średnica guza przekroczyła 2 cm jednak jest on operacyjny to szanse przeżycia 5 lat po leczeniu wynoszą 40-60%.
W sytuacji gdy stwierdzone zostaną przerzuty do wątroby szansę na przeżycie 5 lat wynoszą 20-40%.