Rakowiak – objawy, diagnostyka i leczenie

Rakowiaka zaliczamy do nowotworów złośliwych układu pokarmowego, gdyż właśnie w nim występuje najczęściej – około 85% przypadków. Rzadziej spotykany jest w płucach – około 10% , zaś w innych narządach sporadycznie – 5%. Pośród innych organów, w których możliwe jest jego pojawienie się należy wspomnieć o – nerkach, gardle, jajnikach, grasicy, skórze, brodawce Vatera czy prostacie.

Jest to nowotwór hormonalnie czynny, wydzielający takie hormony jak: serotonina, histamina oraz inne biologicznie czynne peptydy. Do jego rozwoju dochodzi na bazie komórek wewnątrzwydzielniczych. Pośród jego najczęstszych lokalizacji w przewodzie pokarmowym znajdują się: jelito cienkie oraz woreczek robaczkowy. Rzadziej pojawia się w odbytnicy oraz esicy. Diagnozowany jest z częstotliwością 0,3-2/100000 osób. Może dawać niespecyficzne objawy, różne w zależności od narządu jaki zaatakuje.

Przyczyny / czynniki ryzyka

• Płeć żeńska,
• Wiek 40-80 lat,
• Predyspozycje genetyczne,
• Długie leczenie inhibitorami pompy protonowej,
• Autoimmunologiczne zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka,
• Rakowiak wyrostka robaczkowego stanowi wyjątek, gdyż występuje przede wszystkim u osób młodych.

Objawy rakowiaka

Biorąc pod uwagę możliwość wystąpienia tego nowotworu w różnych lokalizacjach, również towarzyszące mu objawy są niespecyficzne i mogą nie spowodować niepokoju.

Obserwujmy siebie i wszelkie nieprawidłowości zgłaszajmy lekarzowi.

• Zaczerwienie skóry w górnej części tułowia oraz na twarzy,
• Duszność astmatyczna,
• Biegunki,
• Świąd skóry,
• Nasilona potliwość,
• Zespół złego wchłaniania,
• Zaburzenia ciśnienia krwi,
• Żółtaczka,
• Bóle brzucha,
• Nadciśnienie płucne,
• Zwłóknienie zastawki trójdzielnej serca,
• Pelagra,
• Teleangiektazje,
• Cechy niedrożności przewodu pokarmowego,
• Krwawienia z układu pokarmowego,
• Zawroty głowy,
• Przyspieszenie rytmu serca,
• Skurcz oskrzeli,
• Zwężenie pnia płucnego,
• Artropatia,
• Niedrożność naczyń trzewnych z zawałem jelita,
• Niedrożność jelit,
• Wyczuwalny guz,
• Niekontrolowany spadek masy ciała,
• Perforacja jelita.

Diagnoza

• Występowanie charakterystycznych objawów klinicznych,
• Wykazanie występowania przerzutów w badaniach obrazowych,
• Badanie moczu – stwierdza się w nim wydalanie metabolitów,
• Badanie krwi – podwyższony poziom chromograniny A w surowicy,
• Tomografia komputerowa,
• USG,
• Rezonans magnetyczny,
• Scyntygrafia,
• RTG przewodu pokarmowego z kontrastem,
• Kolonoskopia,
• Gastroskopia,
• Ezofagoskopia,
• Biopsja cienkoigłowa,
• Oznaczenie markerów nowotworowych w krwi,
• Wykonanie oznaczenia kwasu 5-hydroksyindolooctowego w moczu,
• Badanie histopatologiczne pobranych do analizy wycinków tkanek.

Leczenie rakowiaka

Najskuteczniejszą metodą leczenia rakowiaka jest chirurgiczne usunięcie guza. Zabieg wykonywany jest również u chorych, u których stwierdzono obecność przerzutów bez zajęcia wątroby.

Później dodatkowo stosowane jest leczenie farmakologiczne, wykorzystywane również w przypadku nowotworu nieoperacyjnego. Leki, którymi leczy się rakowiaka są analogami somatostatyny, i należą do grupy antagonistów serotoniny.

W leczeniu rakowiaka nie wykorzystuje się radioterapii oraz chemioterapii.

Rokowania

Wykrycie guza, którego wielkość nie przekracza 2cm, głównie zlokalizowanego w wyrostku robaczkowym daje 100% szans na przeżycie 5 lat po leczeniu.

Jeśli średnica guza przekroczyła 2 cm jednak jest on operacyjny to szanse przeżycia 5 lat po leczeniu wynoszą 40-60%.

W sytuacji gdy stwierdzone zostaną przerzuty do wątroby szansę na przeżycie 5 lat wynoszą 20-40%.