Rozmowa z chorym na raka. 13 żelaznych zasad komunikacji
Choroby nowotworowe niestety bardzo często stanowią temat tabu, o tym się nie rozmawia, zupełnie jakbyśmy wstydzili się faktu, że zachorowaliśmy my lub ktoś z najbliższych nam osób. Nie powinno tak być, gdyż odpowiednia rozmowa i nie ukrywanie tego co czujemy może w znacznym stopniu pomóc choremu i jego bliskim w walce o zdrowie. Warto wiedzieć jak w mądry sposób towarzyszyć osobie chorej na raka w jej walce o zdrowie i o życie, jak z nią rozmawiać, aby pomóc?
13 prostych zasad komunikacji z osobą chorą na raka
- Zadawaj pytania – często zastanawiamy się w jaki sposób moglibyśmy pomóc czy wesprzeć bliska nam chorą osobę. Jej nieporadność i potrzeba przyjmowania pomocy od innych jest niezaprzeczalna i nie powinna stanowić tabu w rozmowie, dlatego najlepiej pytać bezpośrednio : „co mogę dla Ciebie zrobić?” , „jak mogę Ci pomóc?”. Nie bawmy się w domysły, słuchajmy czego chory potrzebuje.
- Obecność – z najbliższymi osobami nawet milczenie jest na wagę złota, najważniejsze aby pozostawać blisko siebie w każdej najtrudniejszej sytuacji. Jeśli ktoś dla Ciebie ważny usłyszy diagnozę choroby nowotworowej bądź blisko, pokaż że jesteś by wesprzeć i wspólnie przejść przez trudy choroby.
- Proponuj – osoby chore bardzo często czują, że i tak są ciężarem dla swojego otoczenia i wstydzą się wyrażać swoje prośby nawet o pomoc, której naprawdę potrzebują. Dlatego warto dzwonić, odwiedzać, proponować pomoc. Łatwiej będzie przyjąć ofertę niż samemu wyrazić prośbę.
- Wyrażaj swoje uczucia – czasem nadmierne odgrywanie przez otoczenie, ze wszystko jest w porządku nie jest wcale przyjemne dla osoby chorej, która zdaje sobie sprawę ze swojego stanu. Warto wyrażać swoje emocje, obawy, leki i odczucia. Może to wręcz ułatwić rozmowę i sprawić, że chory na raka poczuje się zrozumiany.
- Szczerość – ważne aby zawsze mówić prawdę, jeśli nie wiesz czy uda się wyzdrowieć, nie mów że się uda, czy że będzie dobrze, mów co czujesz i jak jest naprawdę.
- Słuchaj – bądź dobrym słuchaczem postaraj się zachęcić chorego do uzewnętrznienia emocji, które powoduje w nim choroba, pozwól mu je przeżyć i wysłuchaj. Da mu to siłę do dalszej walki.
- Daj czas również sobie – z cała pewnością w chwili usłyszenia diagnozy nie wiesz jak się zachować, nie umiesz odnaleźć się w nowej sytuacji, nie wiesz co powiedzieć, jak pomóc. Daj sobie trochę czasu i słuchaj bliskiej Ci osoby, która może dać Ci wskazówki, w jaki sposób chciałaby widzieć Cię u swojego boku w czasie walki z chorobą.
- Uzewnętrzniaj swoje emocje i pozwalaj na to choremu – już sama sytuacja choroby nowotworowej jest trudna, nie warto pogarszać własnego samopoczucia oraz osoby chorej nadmiernym kumulowaniem negatywnych emocji.
- Nie pouczaj i nie radź – zawsze to osoba chora najlepiej wie co dla niej najlepsze, nie próbuj podejmować za nią decyzji i na siłę forsować własnego zdania. Oczywiście nie ma nic dziwnego w tym że chcesz żeby było jak najlepiej, ale jeśli nie wiesz jak będzie to nie mów, ze będzie dobrze.
- Rób tylko to co konieczne – staraj się unikać wyręczania osoby chorej. Jej życie bardzo się zmieniło, szuka w nim normalności i chce samodzielności, wyręczając ją w czynnościach, które może wykonać samodzielnie sprawiasz, że czuje się jak kaleka i odbierasz jej autonomię i poczucie własnej wartości.
- Unikaj litowania się – przeważająca większość pacjentów onkologicznych jest szczególnie wyczulona na litowanie się nad nimi. Uważają, że jest to niepotrzebne i denerwuje ich takie zachowanie.
- Unikaj lekceważenia choroby – jeśli przesadnie komentujesz wygląd chorego, określając jak to dobrze wygląda, jakby nie był chory to może to zostać odebrane jako zlekceważenie choroby.
- Nigdy nie zachowuj się jakby nic się nie stało i wszystko było w porządku – nie bój się własnych emocji i pokazywania ich choremu. Nie zachowuj się jakby nic się nie zmieniło i było w porządku – nie jest. Bądź szczery i wyrażaj to co czujesz. Twoje prawdziwe emocje pomogą w walce z chorobą również samemu choremu.